Met de boot twee weken in Friesland om lekker te kunnen scharrelen zoals @Rob_Listo het noemde, dan is de Waddenzee toch wel erg dichtbij. Het stond bij mij hoog op het lijstje en de omstandigheden bleken werkelijk ideaal om in de voetsporen van de vorige eigenaar @tonmitz te stappen. Hij is eerder helemaal naar de Duitse wadden gevaren.
Mijn betere helft nog eens heel lief aangekeken en zo vertrok ik s ochtends vroeg na een nachtje voor anker op het Hegermeer voor de eerste grote etappe naar Harlingen, solo…
Hegemeer-Harlingen
33 mijl bijgeschreven en het ging als de brandweer, 4 bft toenemend naar 5 en alles bezeild. aan de wind naar Stavoren, ruime halve wind naar Kornwerderzand en voor de wind de Boontjes over.
- Stuurautomaat handig voor sanitaire stops en zeilen op en neer maar fan van de autopilot functie ben ik nog niet. Gewoon de helmstok kunnen fixeren is echter top, met motor erbij of de zeilen in balans. Wellicht moet ik hem agressiever afstellen, maar met flinke wind maakt de autopilot gewoon geen kans.
- Met nog meer wind had ik wellicht voor de route via Workum gekozen want korter en beschutter maar nu voor gekozen om lekker door te kunnen varen op open water. Uiteindelijk sneller volgens mij en stuk minder bruggen.
- Bij Kornwerderzand ging het opeens richting zes bft. Was nog een kunst de zeilen naar beneden te krijgen ook al lag ik in de luwte. Autopilot op hol en continu aan het piepen, dat leverde meer stress op dan dat ik er lol van had. ;o)
- Na de sluis maar even een uurtje pauze gepakt bij de wachtsteiger. Bekaf was ik met 8 uur op de teller of zo. Heel fijn want daardoor kon ik weer fris aan de laatste etappe naar Harlingen beginnen.
- De Boontjes, eerste keer zelf op zee met eigen kiel! Prachtig water voor de sportina. Kiel omhoog en met een oog op de dieptemeter heerlijke de bochten kunnen afsnijden. Altijd weten waar de diepte zit en voldoende marge houden gezien het tij. Grotere schepen houd je prima bij op die manier. Echt een aanrader.
Aankomst in Harlingen
Veilig afgemeerd in de Noorderhaven
Harlingen-Ameland
Dit traject samen gedaan met Chris die ik kende van een oversteek naar Engeland met de Etapclub. Mijn korte roerblad (credits voor @tonmitz!) erbij en drie uur voor hoogwater vertrokken. Rechtsaf het Kimstergat in voor de kortste route naar Ameland. Aantal wantijen over alleen vergezeld door wat platbodems en ook hier kunnen we aardig wat afsnijden.
- Eerder dan gedacht over geschakeld op het korte roer en met de ruime wind de kiel nagenoeg helemaal omhoog. Deze boot lijkt wel voor het Wad gemaakt, 24 mijl in 6 uur, puur genieten.
- Het waddenroertje is in feite gewoon een plank maar hij doet wat ie moet doen boven de ondiepten. Tijdig inzetten en ook tijdig weer terug naar het grote blad want om te manouvreren in de klein bemeten haven van Ameland geeft ie een stuk minder controle. Idem dito met hogere koersen.
- Wind mee en stroom mee in combinatie met de ondiepte was welhaast onwerkelijk lekker varen. Ook al zagen we geen banken door het opkomende tij ze gaven wel degelijk beschutting. Heel bijzonder.
Bijzonder tafereel voor de toeschouwers
Het eerste wantij gemarkeerd door de Koen KLaassen boei)
Ameland-Lauwersoog-Schiermonnikoog
In Ameland stapt het derde bemanningslid op en na een mooie avond vroeg op om zodat we een uur voor laag water de boot op een zandplaat kunnen zetten voor ontbijt. Alles goed uitgezocht en we vinden een mooie vlakke plek op een paar mijl van Nes. Met zeventig centimeter water gooit Chris het anker uit en is het afwachten maar… Althans dat denken we want even later blijkt de ankerlijn nog niet bevestigd op de kikker en floept het uiteinde van de lijn zo overboord!
Snel terugvaren naar wat we denken de juiste plek is en een screenshot van de GPS positie. Zonder anker moeten we de boot maar met een beetje vaart laten stranden als we nog hoop willen hebben op het terugvinden van het anker…
Mitz op een zandbank ZONDER anker
Dat blijkt een lastig verhaal te worden want het is inmiddels laag water en het water gaat niet meer veel zakken, anker nergens te bekennen. Gebeurd is gebeurd denken we, nieuw anker halen in Lauwersoog en gewoon genieten van de eerste keer droogvallen. Genieten doen we volop en hoe mooi is het dan als onze derde man Frank vanuit zijn ooghoek toch iets metaalachtigs ziet schitteren onder water! Anker weer teruggevonden!
Anker weer terug!
Als we weer loskomen vervolgen we onze tocht en dit keer zien we de ondieptes eerst nog mooi droogliggen om dat we pas net het LW voorbij zijn. Dat levert ook een prachtige ontmoeting met een hele groep zeehonden op. Check in de box!
We moeten helaas afscheidnemen van Chris die vanuit Lauwersoog het OV pakt naar Leeuwarden. “Als jullie opschieten kun je nog in een rechte lijn naar Schiermonnikoog, dat moet net kunnen.” Opschieten wordt het want we zien online dat de haven vol is en als we willen droogvallen moeten we er twee uur na hoogwater zijn. “No guts, no glory” denken we en willen zo snel en zo recht mogelijk het Roode Hoofd over.
Met de hefkiel en ons waddenroer voelen we ons overmoedig maar dat wordt toch afgestraft. We redden het net niet over de tweede ondiepte. Het tij gaat er al uit en de wind is aflandig. Het waddenroertje steekt niet meer dan 50 cm maar klapt nu ook omhoog. Door ons gewicht naar een kant te verplaatsen komen we los en werkt het roertje weer. Nu met de motor standby netjes de betonning volgen en drie uur na HW weten we de boot alsnog naast de haven van Schier op de plaat te zetten. Mooi is wel dat we nog best ver voorbij grotere boten die al droogliggen kunnen doorvaren. Dat scheelt weer tientallen meters door de bagger ploegen later.
Voor anker op de plaat naast de haven
Het ritme van het tij. Valt alles goed qua timing of pas je je aan aan het ritme van het tij? In ieder geval maken we er het beste van. s avonds is het laag water zodat we lekker een pan mosselen kunnen scoren en kniediep weer naar de boot waden. 's Nachts drijven we weer en in de ochtend liggen we weer op een andere plek en zijn al onze voetsporen verdwenen.
Aangenaam wakker worden
Het anker hadden we met oog op wind en stroom op een goede plek gelegd en na schrobben van onze voeten een wandeling over het eiland en een lekker ontbijt. De boot klaarmaken terwijl je weer langzaam gaat drijven, het is echt een extra dimensie aan het zeilen zo op de waddenzee.
Schiermonnikoog - Lauwersmeer
Beducht voor de ondiepten besluiten we het nu wat safer te spelen en gaan via de geulen weer naar de overkant. Met stuwing van de wind en het opgaande tij hadden we wellicht ook direct kunnen gaan, maar heel veel sneller was het ook niet geweest want we hebben in de grote geul echt gigantisch veel stroming mee. Eenmaal de sluis door kom je in een andere wereld. De diepe geul met steile wanden is er nog van vroeger uit maar we maken een mooi rondje via het Oude Robbengat en daar heeft het weer veel van de beschutte Friese wateren. Het ritje naar Lunegat is betoverend, ondergaande zon, lekkere wind en geen golven en bijna geen andere boten. De haven is zeker aan te raden alsmede het restaurant Dream nabij de oude zeesluizen. We treffen hier ook nog een paar andere sportina’s aan, naast elkaar maar het contrast tussen beide kan niet groter. De Beluga puntgaaf en blinkend schoon de Leguaan toepasselijk zo groen als gras met een zaailing groeiend in de afvoer van de kuip. 
Briefjes onder de schuifluiken gedaan en op naar onze laatste etappe.
Leguaan
Beluga
Staande mastroute: Dokkum-Leeuwarden-Langweer
Terug buitenom geen optie qua wind, stroom, bemanning en duur dus maar eens binnendoor via de staande mast route. Ik had er terecht niet al te hoge verwachtingen van maar ik moet zeggen dat met lekker weer en goed gezelschap het geen straf was. Af en toe de genua erbij en je komt langs mooie plekjes voor de lunch of koffie. Dokkum, Leeuwarden en vanaf Terherne kon er weer gezeild worden naar Langweer. Terug waar ik begonnen was.
Het is al met al een lang verhaal geworden maar ik hoop dat het leuk is om te lezen en dat het iedereen kan inspireren dit ook eens te doen. Het is echt een magnifieke belevenis geweest om op deze manier de waddenzee te verkennen. Beetje geluk met het weer en dan is het met een goede crew en wat voorbereiding echt goed te doen.
Wie volgt? 
